Kitisak Suthumchote, Arts and experiences pass on.: ๕ ธันวามหาราช ๒๕๕๓ และสวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๔

๕ ธันวาคมของทุกๆปี
ผมและทุกคนที่เป็นคนไทย เชื้อชาติต่างๆที่ได้เข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภารของ
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว องค์พ่อหลวงของปวงชนชาวไทย
รู้สึกมีความสุข อิ่มเอิบ ตื้นตันอยู๋ในใจจนไม่สามารถพูดออกมาเป็นคำพูดได้เลย
เป็นบุญที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย ภูมิใจที่มีองค์พ่อหลวงที่ประเสริฐสูงสุดในชีวิต

ความสุขที่ล้นพ้นและเปี่ยมด้วยพลังที่ทำให้เกิดการขับเคลื่อนทุกทิศทุกทางด้วยความมุ่งมั่น
ลบล้างความไม่ดีและเกิดเป็นปณิธานที่จะทำทุกอย่างในสิ่งที่ดีต่อสังคมดังที่ทรงเป็นแบบอย่าง
คือ การรักและให้ลูกๆของพระองค์ท่านโดยมิทรงเหน็ดเหนื่อย
แม้แต่พระพักตร์ท่านลูกๆก็ยังไม่เห็นริ้วรอยความเหน็ดเหนื่อยเลย เห็นแต่ความห่วงใยต่อลูกๆและประเทศ
ทุกเมื่อเชื่อวัน

กระผม นายกิติศักดิ์ สุธรรมโชติ ขอตั้งจิตปณิธาน ขอทำหน้าที่นำความรู้ที่มีอยู่มอบแก่สังคม
เ็ป็นประสบการณ์ที่ประกอบอาชีพมา เป็นประโยชน์ เป็นความรู้และพลังต่อทุกคนที่ใฝ่รู้
พัฒนาหาเทคนิคต่างๆเพื่อให้อาชีพด้านนี้เจริญก้าวหน้าขึ้นและขอเป็นแรงกระตุ้นในการให้
เพื่อให้เพื่อน พี่ น้องที่มีความสามารถเก่งๆในด้านนี้มาร่วมกันถ่ายทอดให้สังคม
ให้ชนรุ่นหลังได้เกิดพลัง กำลังใจและพัฒนาอาชีพให้ดียิ่งขึ้น
เพราะความรู้ หากเก็บไว้กับตัวก็จะตายไปกับตัว แต่หากมอบให้ก็จะเป็นประโยชน์ต่อสังคม

๕ ธันวาคม ของทุกๆปีจึงเป็นวันที่เป็นศิริมงคล เป็นวันแห่งความสุขอันยิ่งใหญ่
พ่อไม่เคยต้องการอะไรจากลูกๆเลย นอกจากความรัก ความสามัคคี เป็นลูกที่ดี
นำพาประเทศชาติให้ก้าวหน้าอยู่เย็นเป็นสุข พ่อจะมีความสุขมากเมื่อลูกๆรักกัน เข้าใจกัน มุ่งไปด้วยกัน
เพื่อประเทศชาติ ไม่มีพ่อคนไหนที่เห็นลูกทะเลาะกันแล้วมีความสุข
ผมถือว่าไม่ใช่คนไทย ไม่ใช่คนไทยที่มีจิตสำนึก จิตวิญญาณของความเป็นไทย ไม่ใช่คนไทยที่กตัญญูต่อประเทศชาติ

ผมอยากถ่ายทอดความรู้สึกที่ฝังในจิตใจของผมมานานออกมาเป็นภาพวาด
ซึ่งเขียนขึ้นในช่วงที่เกิดปัญหาครั้งแรกเมื่อ 2-3 ปีก่อน ถามตัวเองเสมอว่านี่หรือคือจิตวิญญาณของความเป็นคนไทย เห็นความแตกแยก เห็นอะไรต่างๆที่สลดใจ เมื่อไหร่เราจะหลุดจากความลุ่มหลงสำคัญผิดในตัวตนที่ปราศจากจิตวิญญาณความเป็นคนไทยที่แท้จริงสักที

๕ ธันวาคม ๒๕๕๓
เป็นอีกวันที่ทรงคุณค่าเหนือสิ่งใดทั้งปวง ได้เห็นรอยยิ้มของพ่อหลวง
เห็นความห่วง เห็นความรัก เห็นการให้ที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยของพระองค์
ผมรู้สึกพูดอะไรไม่ออกเมื่อเห็นพระพักตร์ของพระองค์ท่าน
ลูกๆของพ่อหลวงเป็นห่วง ทำอย่างไรจะให้พ่อมีความสุขเหมือนความสุขที่พ่อให้
จะต้องตอบแทนและกตัญญูจนกว่าชีวิตจะหาไม่

เห็นงานศิลป์หลายงานจากศิลปินที่มีความสามารถ
ไม่ว่าจะเป็นงานจิตรกรรม ภาพถ่าย การจัดองค์ประกอบ รู้สึกมีความสุข
เพราะทุกท่านได้ถ่ายทอดออกมาจากจิตวิญญานของตัวเองสะท้อนออกไปยังสังคม มีพลังสัมผัสได้
ขอยกย่องชื่นชมในความเป็นไทยที่มีต่อสังคมในทางที่ดีและสร้างสรรค์

ปีใหม่อยากจะส่งความรู้สึก ส่งความเป็นคนไทยในด้านที่ดีให้แก่ทุกคน
เป็นพลังที่บริสุทธิ์ส่งไปถึงพ่อหลวง ขอให้พระองค์ทรงพระเจริญ พระชนม์มายุยิ่งยืนนาน
เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกๆคนไทยตราบนานเท่านาน
ขอให้ความสุขที่ส่งไปย้อนกลับสู่ทุกคนที่เป็นลูกของพ่อหลวง
ฟ้าข้างหน้า แผ่นดินข้างหน้าของไทย จะต้องเป็นฟ้าและแผ่นดินที่เป็นประโยชน์ต่อชนรุ่นหลัง
ต่อไปไม่รู้จบ ให้สมกับคำกล่าวที่ว่า "แผ่นดินธรรม แผ่นดินทอง" ตลอดไป